கல்லிடைகுறிச்சிக்கு மற்றொரு பெயர் கரந்தையார்பாளையம். இந்த ஊரில் வசிக்கும் அநேகம் குடும்பத்தினருக்கு ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தா குலதெய்வமாக இருப்பார். இந்த ஊர் என்றில்லை. மதுரையும் மதுரைக்குத் தெற்கே உள்ள திருநெல்வேலி, தூத்துக்குடி, கல்லிடைக்குறிச்சி, ஆழ்வார்குறிச்சி, கடையம், தென்காசி, செங்கோட்டை, சுந்தரபாண்டியபுரம், கடையநல்லூர், இராஜபாளையம், ஸ்ரீவில்லிப்புத்தூர், வத்தராயிருப்பு போன்ற பல ஊர்களில் வசிக்கும் குடும்பங்களுக்கும் ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவே குலதெய்வமாக இருப்பார். பெயர்கள் வேண்டுமானால் சாஸ்தா, ஐயனார், ஐயப்பன், பூதநாதர் என்று இருக்கும். அப்படி அழைக்கிற பெயர்கள் எல்லாமே ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தா வைத்தான் குறிக்கும். ஆண்களுக்கு ஹரிஹரன், ஹரிஹரபுத்திரன், ஐயப்பன், பூதத்தான், ஐயனார், குளத்துமணி என்றும், பெண்களுக்கு பூர்ண புஷ்கலாம்பாள் என்றும் பெயர் வைப்பார்கள். அதை வைத்தே அவர் எந்த ஊர்க்காரர் என்று கூட எளிதாகச் சொல்லி விடலாம். அந்த அளவுக்கு இப்பகுதியில் ஐயப்ப வழிபாடு பரம்பரை பரம்பரையாக வந்து கொண்டிருக்கிறது.
கம்பங்குடி வம்சம்
முன்னொரு காலத்தில் ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவிடம் அளவில்லாத பக்தி கொண்ட விஜயன் என்ற பெயருள்ள அந்தணர் வம்சத்தில் ஒரு தம்பதியர் கரந்தையார்பாளையம் என்ற கல்லிடைக்குறிச்சியில் வாழ்ந்து வந்தனர். அவர்கள் சுவாமி ஐயப்பன் மீது அளவு கடந்த பக்தி கொண்டிருந்தனர். அவர்களது தன்னலம் இல்லாத பக்தியை மெச்சி அவர்களுக்குக் கருணை காட்ட வேண்டும் என்று சுவாமி எண்ணினார். அதன்படி ஒருநாள் நல்ல மழை பெய்துகொண்டிருந்த இரவு வேளையில் ஸ்ரீ ஐயப்பன் ஒரு இளைஞன் உருவில் இவர்களது இல்லத்திற்கு வந்தார். வந்த இளைஞனின் பொலிவான முகத்தைப் பார்த்து அந்த தம்பதிகள் அவனைத் தங்கள் வீட்டிற்குள் அழைத்தனர். மழையில் நனைந்த உடலைத் துடைக்க ஒரு வஸ்திரமும் கொடுத்தனர். வந்த இளைஞன் தன் தலையைத் துவட்டிக்கொண்டே,” அம்மா எனக்கு மிகுந்த பசியாக இருக்கிறது. இந்த மழையில் நடு இரவில் இந்தக் காட்டு வெளியில் உணவுக்கு எங்கு செல்வேன்..நீங்கள் எனக்குக் கொஞ்சம் உணவு தந்தால் என் பசி தீரும்” என்றான். இப்பொழுது எங்கள் வீட்டில் உள்ள “கம்புப் பொடியினால் செய்த கூழ் இருக்கிறது..அதைத் தருகிறோம் …நீ உன் பசியாற்றிக்கொள்” என்று ரொம்பவும் கனிவோடு கூறினார். இளைஞனும் அந்தக் கம்பங்கூழைக் குடித்து விட்டு,” அம்மா இன்று இரவு மட்டும் இங்கே தங்க இடம் தாருங்கள்..இரவில் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு நாளை காலையில் சென்று விடுகிறேன்” என்று பணிவோடு கேட்டான். அந்த தம்பதியர்களும் அந்த இளைஞனுக்கு சமயம் அறிந்து உதவினர். அன்று இரவில் அந்த தம்பதியர்களுக்கு அந்த இளைஞன் ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவாகத் தோன்றி,” அம்மா..நீங்கள் உங்களின் பக்தியினால் எனக்குத் தந்த “கம்பங்கூழ்” என் பசியைப் போக்கி எனக்கு மிகுந்த சந்தோஷம் தந்தது. இந்தக் “கம்பங்கூழ்” குடும்பத்திற்கே நான் அடிமை. உங்கள் வம்சமே “கம்பங்க்குடி” என்று தொன்றுதொட்டு வழங்கப் படும். உங்கள் குடும்பத்திற்கு எப்பொழுதும் காவலாக நான் இருப்பேன்” என்று கூறி மறைந்து விட்டார். அந்தக் கம்பங்குடி வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்தான் கரந்தையார்பாளையம் “சாஸ்தா ப்ரீதி” சமயத்தில் பூஜையில் வைக்கப்படும் ஸ்தானிகர் பலகையில் “ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவாக” அமர்வார்கள். இன்றும் கம்பங்குடி வம்சத்தைச் சேர்ந்த வயதில் மூத்தவரான ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஐயர் மும்பையிலும், ஸ்ரீ சுரேஷ் என்பவர் பெங்களூரிலும் வசித்து வருகின்றனர். மும்பையில் வசித்து வருகின்ற திரு. வீரமணி, திரு. கணபதி போன்றவர்களும், சென்னையில் வசித்து வருகின்ற கல்லிடைகுறிச்சி தொந்திவிளாகம் தெருவைச் சேர்ந்த “அப்பாச்சி கிருஷ்ணையர்” குடும்பத்தினரும் கம்பங்குடி வம்சாவழியினர் தான். செல்லப்பிள்ளை வம்சத்தில் செல்லவிலாஸ் அப்பளம் ஸ்ரீ முத்துசாமி சாஸ்திரிகளின் குடும்பத்தினரும், ஸ்ரீ செல்லமணி ஐயர் குடும்பத்தினரும் உள்ளனர். இப்பொழுதும் கேரள மாநிலத்தில் எர்ணாகுளம், கொச்சின், நூரணி போன்ற இடங்களில் நடைபெறும் “சாஸ்தா ப்ரீதி” அன்று கரந்தையார்பாளய சமூகத்துக் கென்று முதல் மரியாதை செய்வார்கள் என்று ப்ரும்மஸ்ரீ ஹரிஹர சாஸ்திரிகளின் புதல்வரும், ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தா பூஜா முறைகளில் நல்ல தேர்ச்சி உள்ளவருமான ஸ்ரீ H. குருசாமி அவர்கள் அவனிடம் சொன்னார்.
கரந்தையார்பாளயம் சாஸ்தா ப்ரீதி
கல்லிடைகுரிசியில் மொத்தம் பதினெட்டு அக்கிரஹாரங்கள் இருக்கிறது. அந்த பதினெட்டு அக்கிரஹாரத்தையும் எட்டு கிராமங்களாகப் பிரித்துள்ளனர். அவை வைத்தியப்பபுரம், தொந்திவிளாகம், ராமச்சந்திரபுரம், தென்னூர் கிராமம், ஸ்ரீவராகபுரம், பாட்டநயினார்புரம், முதலியப்பபுரம், ஏகாம்பரபுரம் என்பதாகும். இந்த ஒவ்வொரு கிராமத்தினரும் “கிழிக்காரர்கள்” என்று அழைக்கப்படுவர். ஒவ்வொரு வருடமும் “சாஸ்தா ப்ரீதி” வைபவத்தை ஆடி மாதத்தில் சனிக்கிழமை, ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் நாள் பார்த்து நடத்துவார்கள். இதைப் “பெரிய அடியேந்திரம்” என்றும் அழைப்பார்கள். அதற்கான கிராமக் கூட்டம் சாஸ்தாங்கோவிலில் வைத்து நடைபெரும். அந்த வருடம் எந்தக் கிராமத்தின் “கிழியோ” அவர்கள் அந்த வருடம் முழுவதும் கிராமத்தில் நடைபெறும் கோவில் விசேஷங்களில் கரந்தையார்பாளையம் சமூகக் கட்டளைகளையும், ஸ்ரீ சங்கர ஜயந்தி, சிருங்கேரி ஆச்சார்யாளின் வர்த்தந்தி தினம் போன்ற உற்ஸவங்களையும் பொறுப்பாக நடத்தவேண்டும். அதற்கான அறக்கட்டளை மூலம் வருகிற வட்டியில் இருந்து இந்த நிகழ்ச்சிகளைச் செய்ய வேண்டும். முக்கியமாக “சாஸ்தா ப்ரீதி”யை விமர்சையாகக் கொண்டாட வேண்டும். அதற்கு பக்தர்கள் தனியாகவே தாராளமாகக் காணிக்கைகள் கொடுத்து வருகின்றனர்.
“சாஸ்தா ப்ரீதி”க்கு முந்திய தினம் வெள்ளிக்கிழமை மாலையில் ஆறு மணிக்கு மேலாக எந்த கிராமத்தின் கிழியோ, அந்த கிராமக் கோவிலில் வைத்திருக்கும் பெரிய “அடியேந்திரம்” (நிறைய ஓலைச்சுவடிகள் நிறைந்த ஒரு பெரிய கட்டு), ஸ்ரீ சாஸ்தாவின் பிரம்பு, “சங்கிலிவட்டை” (ஒரு வகை கை விளக்கு. இந்த விளக்கை முக்கியமாக சாஸ்தா பூஜையில் வைத்துப் பூஜிப்பார்கள்) போன்ற பொருள்களைத் தனித்தனியாக அந்தக் கிராமப் பெரியவர்களோ, கிராமக் கிழிகாரர்களோ கையில் ஏந்திவர, அவர்களுக்குத் தனித்தனியாக வண்ணக் குடையும் பிடித்துக் கொண்டு எல்லா கிராமத்திற்கும் நாதஸ்வர மேள தாளத்துடன் ஊர்வலமாக வந்து இறுதியாக சாஸ்தாங்கோவிலில் கொண்டு பூசைக்காக வைத்து நமஸ்கரிப்பர்கள்.
அன்று இரவு சாஸ்தாங்கோவிலில் வைத்து ஸ்ரீதர்மசாஸ்தாவாக ஆசனத்தில் அமரக்கூடியவரின் கையில் ஒரு பெரிய வெள்ளைப் பூசணிக்காயை (சாம்பக்காய்)த் தருவார்கள். அதை அவர் இரண்டாக வெட்டி அங்கிருக்கும் “தலைமைச் சமயல்காரரிடம்” சுவாமியே சரணம் ஐயப்பா என்று சரணகோஷத்துடன் தருவார். அதைப் பெற்றுக்கொண்ட சமையல்காரர் சாஸ்தா ப்ரீதிக்கான காய்கறிகளை நறுக்குவதற்க்குத் தயாராகி விடுவார். அதன் பிறகு சாஸ்தா ப்ரீதி அன்று அன்னதானத்திற்குப் பந்தியில் எந்தெந்த கிராமத்துக் காரர்கள் எந்தெந்த உணவு வகைகளைப் பரிமாற வேண்டும் என்று சீட்டு எழுதிக் குலுக்கிப் போடுவாகள். அதில் யார் யாருக்கு என்ன வந்திருக்கிறதோ அதைதான் அந்த கிராமத்துக் காரர்கள் பந்தியில் பரிமாறவேண்டும். கிராமத்தின் ஒற்றுமைக்காக இதுபோன்ற சின்னச் சின்ன விஷயங்களிலும் முன்னோர்கள் எத்தனை கவனமாக இருந்திருக்கின்றனர் என்று அவன் நினைத்துப் பெருமைப் படுவான்.
மறுநாள் சனிக்கிழமை அன்று சாஸ்தா ப்ரீதி. முன்பெல்லாம் ஸ்ரீ ஆதிவராகப் பெருமாள் கோவிலில் வைத்துத்தான் சாஸ்தா ப்ரீதி நடக்கும். கோவிலின் தெற்குப் பிராகாரத்தில் உள்ள சாஸ்தா மண்டபத்தில்தான் பூஜைகள் நடைபெறும். அழகாக அலங்காரம் செய்திருப்பார்கள். பெரிய விளக்குகளில் சுவாமியை ஆவாகனம் செய்து பூஜிப்பார்கள். ஒரு விளக்கில் குருவையும். ஒரு விளக்கில் கணபதியையும், ஒரு விளக்கில் ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவையும், ஒரு விளக்கில் பூரண புஷ்கலாம்பாளையும் ஆவாகனம் செய்வார்கள். ஸ்ரீ பூதனாதரை தெற்கு முகமாக வைத்து ஆவாகனம் செய்து அவருக்கு வடைமாலை சாத்துவார்கள். “சங்கிலி வட்டை” விளக்கிற்கும் பூமாலை சாற்றி பூஜையில் வைப்பார்கள். சகஸ்ரநாம அர்ச்சனை செய்வார்கள்.
ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவாக அமர்பவருக்கான ஸ்தானிகர் பலகையும், ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவின் செல்லப்பிளைக்கான ஒரு பலகையும், பரிவார தெய்வங்களான யக்ஷி, சங்கிலி பூதத்தார் போன்றவர்களுக்கான பலகையும் போடுவார்கள். ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவுக்கான “வரவுப் பாடல்களை” மனம் உருகப் பாடுவார்கள். அதன் பிறகு சுவாமி நீராடச் செல்வார். ஒரு வண்ணக் குடையின் கீழே தர்மசாஸ்தாவாக இருப்பவரை அவரின் இரண்டு பக்கங்களிலும் பக்தர்கள் பிடித்துக் கொண்டு இரட்டை வரிசையாக சுவாமிப் பாடல்களைப் பாடிகொண்டே வருவார்கள். அவருக்கு முன்னால் சங்கிலி வட்டை தீபத்தை ஒருவர் இருகைகளிலும் தாங்கிக்கொண்டு வருவார். சாஸ்தாவின் பரிவார தெய்வங்களான சங்கிலி சாஸ்தா, யக்ஷி, குண்டாந்தடி சாஸ்தா போன்றவர்கள் முன்னால் ஆடிக் கொண்டே போவார்கள். அவர்களுக்கு தாகசாந்திக்காக இளநீரை பக்தர்கள் கொடுப்பார்கள். பெருமாள் கோவிலின் மேற்கு வாசல் வழியாக வந்ததும், அங்கு ஒரு வீட்டின் சுவரில் உள்ள சிறிய துவாரம் வழியாக ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தா பார்ப்பார். அது பிலாவடி சாஸ்தா, மற்றும் ஆரியங்காவு சாஸ்தாவின் தரிசனம் என்று அவனுக்குப் பெரியோர்கள் சொல்லி இருக்கிறார்கள். மேலமாட வீதி வழியாக, ஸ்ரீ சிதம்பரேஸ்வரர் கோவிலின் கன்னடியன் கால்வாய்ப் படித்துறையில் சுவாமிகளை நீராட்டுவார்கள். அது முடிந்து நேராக வடக்கு மாடத்தெரு வழியாக பெருமாள் கோவிலுக்குள் சென்று பூஜா மண்டபத்தில் அமர்ந்து சாந்தி பெறுவார்கள். சுவாமிக்கு தீபாராதனை செய்து காலை பூஜையைப் பூர்த்தி செய்வார்கள்.
நீராடிவிட்டு வரும் ஸ்ரீ தர்மசாஸ்தாவின் கையில் ஒரு பெரிய வாழை இலைக்கட்டு தருவார்கள். அதை அவர் அந்த கிராமக் கிழிக்காரரிடம் தருவார். அதைப் பெற்றுக் கொண்டு உடனேயே அங்கு வந்திருக்கும் அத்தனை பக்தர்களுக்கும் அன்னதானம் பரிமாறத் துவங்கிவிடுவார்கள். மதியம் சுமார் மூன்று மணிவரை அந்த அன்னதானம் நடக்கும். முன்பெல்லாம் பெருமாள் கோவிலின் அனைத்துப் பிராகாரங்களிலும் நான்கு ஐந்து முறை அன்னதானப் பந்திகள் நடைபெறும். பெரிய அடுப்பு தோண்டி அதன்மீது வைக்கப்பட்ட பெரிய வார்ப்புகளில் பாயசம் வைப்பார்கள். அதை இரண்டு மூன்று பேர்கள் கிண்டிக்கொண்டே இருப்பார்கள். (அந்தப் பெரிய வார்ப்புகளைத் தூக்குவதற்கே ஒரு பத்துபேர்கள் இருப்பார்கள். அவை எல்லாம் கண்கொள்ளாக் காட்சிகள். பசுமையான நினைவுகள்.
இரவிலும் பகலைப் போலவே பூஜை முடிந்து, சுவாமி நீராட்டல் நடக்கும். அதன் முடிவில் நிவேதனம் செய்து, தீபாராதனை செய்து பூர்த்தி செய்வார்கள். மறுநாள் சூரியநாராயண பூஜை. காலையில் ஆத்திய ஹிருதயம், சூரிய நமஸ்கார மந்திரங்கள் சொல்லி நமஸ்கரிப்பார்கள். அன்று காலையில் பத்து மணிக்கெல்லாம் அன்னதானம் துவங்கிவிடும்.
இரவில் கிராமக் கூட்டம் நடைபெறும். அதில் அடுத்த வருடம் எந்த கிராமத்துக் காரர்களின் கிழியோ அவர்களிடம் “கிழியை” ஒப்படைப்பார்கள். அதை அந்த குறிப்பிட்ட கிழிக்கார கிராமஜனங்கள் சரணகோஷத்துடன் , மேளதாளத்துடன் “அடியேந்திரத்தையும், சாஸ்தாவின் பிரம்பு, சங்கிலி வட்டை தீபத்தையும் ” எடுத்துச் சென்று அவர்களது கிராமக் கோவிலில் வைத்து விட்டு நிவேதனம், தீபாராதனைகள் செய்து பூர்த்தி செய்வார்கள். அன்று இரவு சமூகத்தின் கட்டளையில் ஸ்ரீ ஆதிவாராகப் பெருமாளுக்குச் “சிறப்பு கருடசேவை” நடைபெறும்.
இப்பொழுதெல்லாம் “சாஸ்தா ப்ரீதி” ஸ்ரீ சாஸ்தாங்கோவிலில் வைத்தே மிகச் சிறப்பாக நடைபெறுகிறது. இந்தக் கோலாகலமான உற்சவத்திற்கு எல்லா ஊர்களில் இருந்தும் பக்தர்கள் தவறாது வந்து கலந்து கொள்கின்றனர். அவனும் சந்தர்பம் கிடைக்கும் பொழுதெல்லாம் தவறாமல் கலந்து கொண்டு ஸ்ரீ தரமசாஸ்தாவை எல்லோருக்குமாகப் பிராத்தனை செய்து வருகிறான். சுவாமியே சரணம் ஐயப்பா.
“தத்வமஸி” – நீயே அதுவாக இருக்கிறாய்.
